ماهی بگیریم یا ماهیگیری یاد بگیریم؟

بعنوان یک انسان بالغ، عاقل و پویا ، همیشه دوست داشته ام یاد بگیرم تا لقمه آماده در دهانم بگذارند.

احساس می کنم وقتی خودم به نتیجه ای از عملکردم برسم خیلی بیشتر برایم لذتبخش است هر چند ممکن است عملکردم ضعیف باشد ولی همین باعث می شود که مدام در تکاپو باشم برای بهتر شدن و رشد کردن.

براستی به این نکته اندیشیده اید که اگر انسان همه چیز را آماده و مهیا داشته باشد، دیگر چه نیازی به قدرت اندیشه، فکر کردن و تلاش خواهد داشت؟

دیگر وجود چالش در زندگی، بی معنی خواهد بود. همه چیز برایش حکم راحت الحلقوم را دارد و بدون هیچ تلاشی به خواسته هایش می رسد.

اما آیا براستی قدر و ارزش رسیدن به آن خواسته ها و نیازها را می دانست؟ مسلما نه. از قدیم گفته اند: “باد آورده را باد می برد”، دقیقا همینجاست که مصداق پیدا می کند.

وجود چالش ها در زندگی هر فردی از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند چون باعث می شوند شخص اگر رنجی را هم در طول مسیر رسیدن به هدف و خواسته می کشد هنگامی که به گنج اش یا خواسته و هدفش می رسد بسیار برایش دلنشین و خوشایند باشد و آنموقع است که قدرش را خوب می داند چون برایش زحمت کشیده است و به قول شاعر،

نابرده رنج ، گنج میسر نمی شود

مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد

دقیقا مثل شخصی که شاغل نیست و فقط مصرف گراست و زمانی که خودش از دسترنج خودش درآمدی کسب می کند براحتی آن را از کف نمی دهد و بقولی با احتیاط و باندازه خرج می کند اما گاهی شاهد هستیم افرادی اصلا توجه ندارند که این پولی که خرج عطینا می کنند از کجا آمده و چقدر برایش زحمت کشیده شده است و فقط هزینه می کنند.

کمی توجه و تأمل در مفهوم عبارت ” ماهی بگیریم یا ماهیگیری یاد بگیریم؟” در نظام آموزشی و روابط بین انسانها بسیار مشهود است.

در این دوران قرنطینه، که همه آموزش ها بصورت مجازی ارائه می شوند، متاسفانه سطح مطالعه و آموزش دانش آموزان افت پیدا کرده و باعث شده همه چیز حی و حاضر در اختیار دانش آموزان قرار گیرد و دیگر نه آزمایشگاهی و نه کارگاهی وجود دارد تا بتوانند کمی توانایی ها و دانش خود را محک بزنند و بعبارتی ماهی به دستشان می دهیم.

بمنظور رشد و توسعه فردی، لازم است محتوای مطالب آموزشی و نحوه ارائه آموزش ها به نحوی باشد تا فرد خود به تحقیق و تفحص در هر زمینه ای که مورد دلخواه و نیازش است ، بپردازد. مسلما یک سخنران هنگامی که خود شخصا اقدام به تولید محتوا و مطلب نماید، به نحوه سخنرانی خود مسلط تر خواهد بود و از عهده آن براحتی برخواهد آمد.

به یاد دارم در کلاس دانشگاه که مجبور بودیم کنفرانس ها و ارائه ها را بصورت گروهی تنظیم و ارائه نماییم بعضا پیش می آمد که یکی از افراد گروه بدلیل عدم هماهنگی و کم کاری خود در نحوه بیان مطلب، مسلط نبوده و گاهی در برابر سوالات مخاطبین به بن بست هم می رسید و این اصلا خوشایند نبود.

پس نتیجه می گیریم که،

ماهیگیری را بیاموزیم و به بچه های خود هم آنرا یاد دهیم.

والدین بدانند با ماهی دادن به دست فرزندان خود، لطفی در حق شان نکرده اند بلکه آنان را افرادی وایسته به دیگران بار می آورند و متاسفانه با این کار، حق تجربه یک زندگی مستقل را از آنها سلب می نمایند.

برای رشد و توسعه فردی، لازم است که مدام در حال “یادگیری” و بدنبال “کشف راه حل جدید” باشیم، تا به “موفقیت” برسیم.