زندگی شرافتمندانه

از چندین روز پیش، یادآوری روز و تاریخ رند این ماه یعنی ۹۹/۰۹/۰۹ نقل محفل همه شبکه های اجتماعی شده بود. حتی برخی از مردم که در انتظار زمینی شدن اولین فرزندشان بودند این تاریخ را از ماه ها قبل برای بدنیا آمدن فرزند دلبندشان انتخاب و رزرو کرده بودند چون گفته شده که خوش یمن است و به فال نیک آنرا گرفته اند. انشالله که خیر است ما هم که بخیل نیستیم هر چه آرزوی خوبه برای آنها و سایر عزیزان.

نکته وصف ناپذیر این قضیه این بود که بعد از سالها دیروز برحسب اتفاق متوحه شدم که چقدر انسان های شریف در دور و اطرافمان هست که این خوش اقبالی ها را در بوق و کرنا صدا نمی کنند اما برایشان یک روز خاص لحاظ می شوند.

بله دیروز متوجه شدم عموی کوچکم ( چون دو عمو دارم خدا حفظشان کند) که فردی فرهنگی و فرهیخته هستند دیروز ۶۰ امین سال از خدمت مقدس خود را در نظام آموزش و پرورش سپری نموده است و وارد ۶۱ امین سال خدمت خود در امر خطیر معلمی شده اند و این برایم بسیار خوشایند و مایه سرفرازی و افتخار است.

“حاج محمدعلی نبی زاده” در تاریخ ۱۳۳۹/۰۹/۰۹ به استخدام اداره فرهنگ شهرستان شوشتر (یکی از شهرهای استان خوزستان) نائل شده اند و بمدت ۶۰ سال با خلوص نیت و صادقانه بعنوان آموزگار و در سالهای اخیر بعنوان معاونت آموزشی مشغول به فعالیت بوده اند و اکنون هم درسمت معاونت آموزشی مجتمع راهیان نور در منطقه پونک تهران انجام وظیفه می نمایند.

از خداوند منان توفیق روزافزون برای ایشان خواهانم و امیدوارم که همیشه سالم و تندرست باشند و سایه شان مستدام.

اینکه انسان های شریفی همچون ایشان در کنار خود داریم مایه مباهات است و کم نیستند انسان های با شرافت و با وجدان در سایر حوزه های تخصصی که علی رغم خدمات شایانی که در طول عمر با برکت شان انجام داده اند یا می دهند، ولی هنوز بصورت ناشناس هستند و شاید خودشان مایل نباشند که نامی از آنها بر سر زبان ها بیافتد و بقول خودشان اگر کاری از دست شان بر بیاید با عشق و در تبق اخلاص گذاشته اند و با جان و دل پیشتاز خدمت رسانی به همنوعان خود هستند.

امروز کلیپی بدستم رسید، مصاحبه ای بود با یک پزشک حاذق که اهل رامهرمز ( یکی از شهرهای استان خوزستان) بودند .

جناب آقای دکتر کلانتر هرمزی، ایشان بعنوان متخصص جراحی پلاستیک در مناطق محروم خوزستان کار خدمت رسانی خود را با یک تیم ۷ نفره آغاز نموده و هم اکنون بالغ بر ۵۰۰ نفر در گروه خود دارند که با خلوص نیت و عاشقانه در این مناطق فعالیت درمانی مجانی انجام می دهند بدون اینکه ذره ای چشمداشتی داشته باشند و هدفشان کمک به هموطنان آسیب دیده مادر زادی ، خانه نشین و منزوی است و در واقع با این کار خداپسندانه نور امید را در دل آنها ایجاد می کنند و آنها را به اجتماع و زندگی بر می گردانند و باعث خوشحالی همنوعان خود می شوند.

دورد می فرستم به شرافت این مردان دلیر و با غیرت.

از خداوند برایشان عمر با عزت خواهانم و آرزو می کنم دستانشان پرتوان باد.