سفینه یک: ایدهپزی
بعد از سه ماه تعطیلات تابستانه امروز دوباره حضور در کلاسهای آنلاین استاد کلانتری را با عنوان کمپ ایدهپزی از سر گرفتم.
هنوز چند روزی مانده تا شروع سال تحصیلی جدید و ماه مهر اما من امروز با تصمیمی که گرفتم به پیشواز فصل پاییز رفتم. فصل تلاش و کوشش در جهت آگاهی یافتن و کسب علم و دانش.
شور و هیجانی وصف ناشدنی داشتم. در لیست کاربران فعال در کلاس آنلاین ایدهپزی، بدنبال نام دوستان قدیمیتر در دورههای گذشته بودم. تعدادی را یافتم اما برایم جالب بود که افراد جدیدالورود هم زیاد بودند که هنوز افتخار آشنایی با آنها را نیافتهام.
اولین روز را با آموزش روش خوشهسازی برای طراحی ایدهای جدید برای نوشتن یک یادداشت، یک صحنه ، یک طرح و یا یک شعر شروع کردیم.
در واقع ایدهای خلاقانه که بتوانیم به واسطه آن خود را به جهان بهتر معرفیکنیم. ایدهای که مخاطب را غافلگیر کند و برایش جذاب و ناب باشد.
هدف اصلی این است که ایدهها اجرا شوند نه اینکه در کوزه گذاشته شوند.
خلق ایده و اجرای آن دقیقن به مثابه آشپزی میماند. اگر یک آشپز نداند که میخواهد چه غذایی درستکند و بپزد، در کار خود ناتوان است.
یکهنرمند و یا یکنویسنده با دانستن اینکه میخواهد درباره چه موضوعی ایدهپردازی کند بهتر میتواند نسبت به شاخ و برگ دادن به موضوع خود آنرا بسط داده و در حوزه موردنظر خود بیشتر بنویسد و آنرا گسترش دهد.
روش خوشهسازی باعث میشود تا گام نخست را راحتتر برداریم و با تداعی آنچه که از ذهنمان میگذرد و آوردن آنها روی کاغذ، بهتر با واژگان مانوس شویم و در مرحله بعد با انتخاب بهتر عبارات و کلمات بتوانیم به هدف اصلی برسیم.
بعد از مرحله خوشهسازی که بهعبارتی انفجارذهنی است باید متعهد به اجرای آن ایدهها باشیم تا به ثمر برسند وگرنه مثل همان آشپزی هستیم که گوشت را از فریزر بیرون آورده و ساعتها آنرا در گوشه آشپزخانه به حال خود رها کرده و هیچ اقدامی برای پختاش انجام نداده و بعضن بوی تعفن آن، همهی فضا را گرفته است.
ختم کلام اینکه، روزانه یک ایده را در دیگی که مدرسهنویسندگی برایمان فراهم کرده، انداخته و با اضافه کردن چاشنیهای دوست داشتنی خودمان و با سبک و سیاقی که داریم آنرا حسابی بپزیم و در یکی از رسانههای اچتماعی خود آنرا منتشر نماییم و با دوستانمان به اشتراک بگذاریم تا از هنر ایدهپزی هم مطلع شویم و با هم رشد کنیم.
آخرین دیدگاهها