آستانه تحمل خود را بالا ببریم

مقدمه

در این مقاله، سعی دارم در مورد «آستانه تحمل» صحبت کنم. موضوعی که شاید برای اکثر ما انسان‌ها، در این دنیای پیچیده و پر هیاهو، کارآمد باشد.

این‌که در مقابل نابسامانی‌ها ، ناهنجاری‌ها و مشکلات پیش آمده در زندگی روزمره، بتوانیم بر خود مسلط بمانیم و زود دچار اضطراب، استرس و آشفتگی روحی و روانی نشویم.

در واقع یاد بگیریم«آستانه تحمل خود را بالا ببریم».

ابتدا باید تعریفی از این موضوع داشته باشیم تا بتوانیم بهتر مسئله را درک کنیم.

تعریف «آستانه تحمل»

«آستانه تحمل» بیانگر میزان تحمل فشار ماست بخاطر گفتار یا رفتاری که خلاف میل ما زده شده و علی‌رغم ناراحتی و احساس اجحاف بوجود آمده، بتوانیم واکنش معقول همراه با حِلم و بردباری از خود نشان دهیم و دیگران را قبول و درک کنیم.

همانطور که می‌دانید آدم ناراضی و ناخوشبخت، دائم در دل خود رنجش‌های نابخشوده دارد و از خودش و دیگران ناراحت است، احساس اجحاف می‌کند و میل به تنبیه و تلافی و انتقامجویی دارد. به همین خاطر نمی‌تواند خیلی راحت دیگران را دوست داشته باشد و آنها را کامل ببخشد.

زمانی می‌توانیم بگوییم شخص خوشبخت است که به درجه ای از خودشناسی رسیده باشد که در دلش هیچ رنجش و کدورتی باقی نماند و بتواند با قدرت، دیگران را مورد عفو و بخشش قرار دهد.

در صورتی که بتوانیم طی روز، آگاه باشیم به اینکه چقدر از خود و کاری که انجام داده‌ایم، رضایت داریم به همان نسبت احساس خوشبختی در ما بیشتر خواهد بود.

میزان رضایتی که از برخورد دیگران با خود داریم، می‌تواند احساس خوب یا بد آن روز ما را نشان دهد.

برای ایجاد این احساس خوب، باید دیگران را آنطور که هستند قبول کنیم، نه آنطوری که ما می خواهیم باشند.

ما با تغییر رفتار خود، می‌توانیم تأثیر مثبت در اطرافیان ایجاد کنیم اما نمی‌توانیم دیگران را مجبور به انجام کار یا رفتاری کنیم که ما می‌خواهیم.

در واقع،

“آستانه تحمل” یعنی بالا بردن توانایی به تأخیر انداختن واکنش های غیرمعقول و فوری.

همه ما در زندگی خود، کم و بیش با موارد و مسائلی برخورد می‌کنیم که خلاف میل ما می‌باشند.

واکنش اولیه و طبیعی که اکثر مردم معمولا انجام می‌دهند، بصورت اظهارنارضایتی می‌باشد و در برخی موارد بصورت بروز خشم و پرخاشگری و حتی بددهنی است و در نهایت میل به عناد (دشمنی) و حس انتقامجویی و تلافی در شخص ایجاد می‌شود.

همانطور که می‌دانید،

هر عملی، انگیزه‌ای را که محرک آن عمل است تقویت می کند، لذا بروز هر واکنش منفی و خشم و پرخاش، باعث می‌شود که شخص خشمگین‌تر شود. بدین ترتیب جسم و روح شخص، آلوده به سم رنجش و عناد شده و بیشتر عصبانی می‌شود.

از آنجایی که هر فکری، افکار نزدیک به خود را از گذشته و ناخودآگاه پیدا می‌کند، هنگامی که شخص دچار عنادبخود و عناد به‌دیگران می‌شود، در حالت عصبانیت، آن افکار پنهان را هم با این فکر جدید همراه می‌کند و موجبات عصبانیت و خشم بیشتری را در فرد بوجود می‌آورد.

در واقع رنجش‌های کهنه‌ای که ممکن است از دوران کودکی در ما نهفته و باقی‌مانده باشد، حالا با بروز یک رفتار یا گفتار، آن خشم نهفته سرباز می‌زند و باعث درد و ناراحتی ما می‌شود.

هر فکر بد و ناجور، فکر بد و ناجور دیگری را به دنبال می‌آورد، و به این طریق پس از مدتی فقط زشتی، پلیدی در اطراف خود می‌بینیم و از نظر جسمی و روحی خسته می‌شویم، انرژی‌مان تحلیل می‌رود، روابط انسانی‌مان تخریب می‌شود و متاسفانه مستعد بیماری خواهیم شد.

اینجاست که متوجه می شویم :

داشتن آستانه تحمل بالا در زندگی، لازم است.

فوائد و محاسن تحمل بالا:

اگر تلاش کنیم که «آستانه تحمل خود را بالا ببریم»، در واقع کمک می‌کنیم به سالم نگه داشتن احساس و رفتارمان و به این ترتیب به خودمان فرصت می‌دهیم که درست فکر کنیم و درست تصمیم بگیریم و واکنش معقول از خود نشان دهیم.

همچنین وقتی واکنش صحیحی از خود نشان دهیم، تصویر ذهنی مثبتی درخود ایجاد می‌کنیم و باعث می‌شود با حس اعتماد به نفس بیشتر، در برخورد با شخص مقابل موفق‌تر باشیم.

با بالا بردن آستانه تحمل‌مان، در واقع صبر و حوصله اولیه خود را تقویت نموده و در برابر ناملایمات با حلم و بردباری بیشتری برخورد می‌نماییم.

درک و فهم بهتری از موضوع پیدا می کنیم و احساس و واکنش مان متناسب با موضوع خواهد بود. همچنین بهتر می توانیم دیگران را درک کنیم و رفتار پیش آمده را با درک همدلانه به نوعی هضم کنیم.

هر چه بیشتر تمرین کنیم که آستانه تحمل خود را بالاتر ببریم، به نفع خودمان است و با اینکار شکیباتر می‌شویم و در مقابل رفتارها و گفتارهای نابجای دیگران یا انتقاداتشان، مقاوم‌تر شده و دچار احساس اجحاف نمی‌شویم.

در صورتی که بتوانیم آرامش خود را حفظ نماییم،

به موقع می‌توانیم « نه» بگوییم و حق خود را بگیریم که با این کار موجبات کسب رضایت از خود را فراهم کرده‌ایم.

با به تأخیر انداختن واکنش‌ها، در واقع ما واقع بین‌تر می‌شویم.

با تأمل بیشتر، می‌توانیم موضوع را از جوانب مختلفی بسنجیم.

قدرت درونی‌مان افزایش می‌یابد.

در برابر ناملایمات و مواردی که خلاف میل ماست، راحتر برخورد می‌کنیم.

البته همه این مواردی که گفته شد، فقط با تمرین مداوم عملی خواهد بود چون کار بسیار دشواری است و تنها تمرین، تمرین، تمرین چاره کار است.

هنگامی که با افراد بطور صریح مخالفت نکنیم، حس دافعه در آنها ایجاد نمی‌شود و برعکس، احساس احترام و اعتماد در دیگران ایجاد می‌شود.

با بالا بردن آستانه تحمل، دیگر منتظر نیستیم که شخص بخاطر کار و رفتارش از ما عذرخواهی نماید و در واقع توقعی برای پوزش طلبیدن نداریم.

بنابر این با علم به دانستن و کاربرد این موارد، دیگر دچار عناد یا دشمنی با خود و دیگران نمی‌شویم و احساس رضایت و خوشبختی بیشتری داریم.

البته در این راه ممکن است با موانعی بر بخوریم که کار را برایمان کمی دشوار نماید.

موانع موجود:

• احساس رنجش، عنادبخود و تعکیس آن به دیگران
  
• نداشتن باور و آگاهی نسبت به رفتار صحیح خود
  
• غرورها
• برتری طلبی
• سلطه‌جویی
• نداشتن تمرین کافی برای واکنش صحیح پیش‌ساخته
• این‌که میل خود را حق خود بدانیم
• اضطراب
• عادت به رفتارهای عجولانه

راه رفع موانع:

به منظور مقابله با این موانع و پیدا کردن راه صحیح در جهت بالا بردن آستانه تحمل، همانطور که پیش‌تر هم گفته شد، می‌بایست با صبوری و حلم و بردباری برخورد نماییم تا بتوانیم به موقع خود را افشا نموده و احقاق‌حق کنیم.

یکی از تکنیک‌هایی که معمولا در خودشناسی بکار می‌بریم این است:

هر روز صبح در دفترچه ای یک خط افقی بکشید. هر دو ساعت یکبار از خود بپرسید:«در این دو ساعتی که گذشت آیا تحملم بالا بوده است یا نه؟»

چنانچه تحمل‌تان بالا بوده در بالای خط یک علامت + بگذارید و چنانچه تحمل‌تان پایین بوده و ناراحت شده اید در پایین خط یک علامت – بگذارید.

در پایان روز، بررسی نمایید؛ چنانچه موارد منفی بیشتر بود یعنی آستانه تحمل شما پایین بوده است.

پس از خود این پرسش ها را بپرسید:

در آن لحظه، چه بهتر بود می‌گفتم ؟

چه بهتر بود می‌کردم؟

با پاسخ‌گویی به این دو سؤال و انجام تمرین تصویر ذهنی، می‌توانیم یک واکنش صحیح پیش ساخته داشته باشیم تا در مواقع دیگر، در صورت بروز مشکل، بتوانیم به موقع واکنش درست را انجام دهیم.

لازم است این تمرین را چندین بار تکرار کنیم تا ملکه ذهن ما گردد و در ضمیرناخودآگاه‌، جای گیرد.

****************************

معنی برخی اصطلاحات:

عناد بخود = دشمنی با خود

تعکیس = انعکاس و نسبت دادن احساس منفی خود به دیگران