خلاصه کتاب بنویسید تا اتفاق بیفتد

خلاصه کتاب:

” بنویسید تا اتفاق بیفتد”

نوشته هنریت آن کلاوسر

ترجمه مینا دهباشی

تألیف های دیگر نویسنده :

1. با هر دو طرف مغزت بنویس
2. قلبت را روی کاغذ بیاور

جمله کلیدی که در همه کتاب های انگیزشی پرطرفدار به چشم می خورد این است:

“اگر شما بدانید که چه می خواهید، یقینا آن را به دست می آورید.”

به رغم تحقیق ها  و پژوهش های بسیار در مورد مغز و جسم انسان و سیستم شبکه ای عملکرد مغز، هنوز هم از اینکه نوشتن چقدر می تواند موثر باشد، شگفت زده می شویم.

“بنویسید تا اتفاق بیفتد”، هم احساس شگفتی تان را بر می انگیزد و هم ریشه در حقیقتی علمی دارد.

تعیین هدف و تمرکز بر روی نتیجه کار، همراه با داشتن تصویری روشن از آنچه در زندگی می خواهید، می تواند به رویای شما جامه عمل بپوشاند.

یک نکته کلیدی و مهمی که در همه کتاب های ماندگار، تحت عنوان اولین قدم از آن یاد شده، ” نوشتن اهداف” است.

نویسنده در این کتاب از مثال ها و خاطرات واقعی افراد مشهوری می گوید که قبل از مشهور شدنشان رویاهای خود را نوشته اند و معتقد است :

زندگی داستانی است که شما در نوشتن آن سهیم هستید کافی است دست به ابتکار عمل بزنید و شروع کنید به نوشتن آنچه که می خواهید.

هر روز بنویسید و یادداشت های خود را فارغ از اینکه در چه نوع دفتر یا کاغذی می نویسید یا با چه رنگ و خودکاری، فقط بنوبسید و حتما آنها را تاریخ بزنید.

فلسفه اصلی این کتاب عبارت ” خیر در پیش است” می باشد.

نویسنده معتقد است آنچه که اتفاق می افتد خوب است و زندگی روایتی است که ما خود در نوشتن آن نقش داریم.

ما اغلب اوقات، درگیر ظاهر امور هستیم، اما آنچه اهمیت دارد ایمان و اعتقاد است. اعتقاد به اینکه هر چیزی که رخ می دهد ” خیر است” و به عبارتی، “حکمتی در آن است.”

ممکن است پرسش هایی در ذهنمان بیاید که مثلا:

– من از نوشتن بیزارم. حوصله ندارم.

– اصلا نمی دانم چه می خواهم؟ اگر بنویسم ولی به خواسته ام نرسم؟ یا حتی اگر به خواسته ام برسم چی؟

– چطور بفهمم که در مسیر درستی هستم؟

– آیا می توانم همزمان چند هدف داشته باشم؟

و خیلی سوال های دیگر که نویسنده سعی کرده به بیشتر سوالات پاسخ دهد ضمن اینکه مثال های حقیقی هم آورده تا قضیه برای خواننده ملموس تر شود.

راهکار عملی:

فهرستی از اهداف تان بنویسید.

حتی اگر اهدافتان دور از دسترس یا دست نیافتنی به نظر می رسند، باز هم همه آنها را یادداشت کنید.

جلوی اهداف مهم تان را علامت بزنید و از اینکه چیزهای زیادی می خواهید نگران نباشید.

از عمق جانتان بنویسید و چیزی را از قلم جا نیاندازید.

سعی کنید واقع بینی را کنار بگذارید و تا می توانید رویاپردازی کنید.

سوال مهم:

هنگامی که هدفی را با ایمانی راسخ یادداشت می کنید، چگونه بفهمید در مسیر درست قرار گرفته اید؟

پاسخ:

به علائم و نشانه های دور و اطراف تان خوب توجه کنید، آنها راه درست را به شما نشان می دهند.

گاهی نداهایی به ما می رسد که فلان کار را انجام بده، بیشتر مواقع به آنها توجهی نداریم اما اگر دقت کنیم و اهمیت بدهیم این فرمان ها خود راه را به ما نشان می دهند.

نویسنده به این فرمان ها، فرمان های “رفتن” می گوید و دقیقا همانند یک نقشه راه است و باعث حرکت ما به سمت جلو یعنی بسمت هدف مان می باشد.

کارل گوستاو یونگ این پدیده را قانون همزمانی می نامد.

از طرفی وقتی این اتفاقات با اقبال همراه می شوند، عده ای آنها را پیام هایی از عالم وجود یا ارتباطات کیهانی می نامند. در واقع می توان نتیجه گرفت که حتی در لحظات و شرایط بسیار دشوار زندگی، ما تنها نیستیم و این ها همه بخشی از یک طرح و برنامه ای بزرگ تر است.

برخی معتقد هستند که ما امواج انرژی از خود ساطع می کنیم که باعث جذب افراد و راه حل ها به سمت خود ما می شود.

برخی هم آنرا شفاعت الهی می نامند. البته هیچ یک از این نظریه ها به تنهایی جامع و کامل نیستند .

برداشت نویسنده از این نظرها این است:

۱) هر کس مسئولیت کارهای خود را برعهده دارد.

۲) نیرویی قدرتمندتر از ما ناظر و نگه دار تک تک ماست.

وقتی می نویسیم در واقع پیامی به سمت جهان هستی می فرستیم با این مضمون:

هی، من حاضرم!

اگر علایم را ببینیم و به سمت جلو قدم برداریم آنگاه، پیام جهان را دریافت می کنیم که می گوید:

من پیامت را گرفتم و دارم آن را بررسی می کنم.

در واقع با نوشتن رویاها و الهامات درونی خود، پیامی به بخش خودآگاه مغز خود می فرستیم و بدین ترتیب سیستم فعال ساز شبکه ای مغز به نام RAS که مخفف Reticular Activating System است را فعال می کنیم.

در انتهای پایه مغز، توده ای سلول وجود دارد که وظیفه طبقه بندی و ارزیابی اطلاعات را به عهده دارد.

این مرکز کنترل، همان RAS است. اطلاعات ضروری را به قسمت فعال مغز و اطلاعات غیرضروری را به قسمت نیمه آگاه مغز می فرستد. در واقع سیستم فعال ساز شبکه ای باعث می شود که مغز ما در حالت هوشیار باقی بماند و هشدارها را دریافت کند.

درست مثل وقتی که شب هنگام مادر با صدای گریه کودکش از خواب بیدار می شود به او رسیدگی می کند و دوباره می خوابد.

این سیستم، صداهای بی اهمیت شبانه را ارزیابی می کند و به شما هشدار نمی دهد. مثل صدای چکه ی آب، صدای جیرجیرک یا تردد شبانه خودروها و …

این سیستم مثل یک غربال عمل می کند. نوشتن نیز چنین عملکردی دارد.

در واقع نوشتن فیلتری سر راه اتفاقات پیرامون ما قرار می دهد و باعث می شود با آگاهی بیشتری به اطرافمان توجه کنیم.

نوشتن باعث فعال شدن RAS می شود و امواجی را به سمت کورتکس مغز می فرستد، مانند:

“بیدار شو! توجه کن! جزئیات را از دست نده!”

هنگامی که هدفی را یادداشت می کنید، مغز شما برای رسیدن به خواسته هایتان پیام می دهد و نسبت به علایم و نشانه های درست که همیشه وجود داشته اما ما آنها را نمی دیده ایم، یاری مان می کند.

برای مثال، هنگامی که می خواهیم یک ماشین هیوندای آبی بخریم و این هدف را می نویسیم، درست بعد از نوشتن این خواسته، در سطح شهر مدام این ماشین را خواهیم دید و توجه مان را جلب می کند.

با نوشتن اهداف، چرخ ها شروع به حرکت می کنند.

پس، بنویسید تا اتفاق بیفتد. شما هرگز نمی دانید که چه وقت پیام شما در جزیره ای دیگر دریافت خواهد شد.

وقتی چیزی را با اراده و جدیت و اشتیاق می نویسید، مطمئنا از درون شما چیزی تراوش می کند که باعث به تکاپو افتادن سایرین می شود.

گویی تمام عوامل دست به دست هم می دهند تا شما به اهدافتان برسید. نویسنده این روش را برق انداختن نارگیل ها نام گذاری کرده است. بنوعی تلاقی معنی دار با حوادث است که آنرا همزمانی یونگی هم می گویند.

مزایای نوشتن و چند راهکار عملی:

۱) برآوردن خواسته ها و آرزوها:

فهرستی از آنچه می خواهید تهیه کنید. نوشتن این فهرست به شما کمک می کند تا باور کنید که آرزوی تان دست یافتنی است و شما را برای رسیدن به آن آماده می سازد. هر چه جزئیات بیشتری در آن بنویسید بیشتر آماده خواهید شد.

اگر اتفاقی که دوست دارید با آن سرعتی که شما مایل هستید اتفاق نیافتاد از خود بپرسید که این انتظار چه چیزی به من می آموزد؟ اجازه دهید تراوشات قلم پاسخگوی شما باشد. اینجا مسئله زمان مطرح است که باید صبور باشیم تا اتفاق بیافتد.

۲) از بین بردن ترس ها:

یک روش عملی برای از بین بردن ترسها، نوشتن آنهاست.

نگذارید ترس هایتان در سرتان بمانند. آنها را روی کاغذ بیاورید. نوشتن باعث می شود که رویاها از دلواپسی ها جدا شوند و ماهیتی حقیقی به خود بگیرند.

وجود مانع، نباید سد راه رسیدن به آرزو شود. نوشتن ترس ها باعث می شود که به سوی هدف تان هدایت شوید.

در واقع با این کار نگرانی ها بر شما مسلط نیستند و به شما قدرت فکر کردن می دهد و بجای اینکه محدودتان کند جهان بینی شما را گسترش می دهد.

۳) اولویت بندی و تشخیص اهمیت خواسته ها و آرزوها:

برای روشن کردن اهداف و مقاصد خود از فهرست کردن استفاده کنید. اینگونه می فهمید که چه چیز بیشترین اهمیت را دارد. دقیقا مثل لیست خرید به آن نگاه کنید. خیلی ساده و راحت همه آنچه را که می خواهید مشخص و فهرست کنید.

مثلا اگر ماشین می خواهید فقط ننویسید، ماشین بلکه مدل، رنگ، سرعت و سال آنرا قید کنید. یا اگر به پول احتیاج دارید فقط ننویسید پول بلکه مقدار آنرا با واحد پول بنویسید مثلا … دلار

۴) از خداوند طلب کنید:

در بخشی از کتاب، نویسنده پیشنهاد می کند به خدا نامه بنویسید و خواسته خود را شب، هنگام خواب از خدای خود بخواهید و صبح که از خواب بیدار شدید بگذارید قلم روی کاغذ به حرکت در بیاید شما شگفت زده خواهید شد و خدا جواب درخواست های شما را می دهد.

۵)مراتب شکرگزاری روزانه خود را بنویسید:

نعمت هایی را که هم اکنون در زندگی دارید یادداشت کنید.

• برای دوستانی که دارم سپاسگزارم
• برای سقفی که بالای سرم است سپاسگزارم
• به خاطر کتابخانه ام سپاسگزارم

سعی کنید آگاهانه شکرگزاری  و تشکر کنید.

مثلا وقتی کسی برایتان قدمی بر می دارد حتما اسمش را یادداشت کنید و در شکرگزاری از او تشکر کنید.

وقتی به اهدافتان می رسید حتما جشن بگیرید و آگاهانه به اطرافیان خود محبت کنید و عشق بورزید.

سعی کنید زندگی را توام با حق شناسی و قدردانی و تشکر سپری کنید مطمئن باشید روزگار چیزهای بهتری برایمان به ارمغان خواهد آورد.

نکته آخر اینکه،

از شکست خود درس بیاموزید و هیچوقت با شکست مقطعی خود کنار نروید.

ناپلئون هیل در کتاب “بیندیشید تا ثروتمند شوید” می گوید:

“هرگز در سه قدمی طلا توقف نکنید برگردید و کمی بیشتر حفر کنید. شکست لازمه هر موفقیتی است.”

پس، بیشتر بنویسید تا اتفاق بیفتد!