شکست، شروع یک موفقیت است!

با شنیدن این جمله از خانم فیلسوف “آین رند” گویی موتور حرکتم بسوی آینده‌ای درخشان به حرکت درآمد.

” هرکه برای آینده می‌جنگد، آینده را امروز زندگی می‌کند“

آینده، فردایی است مبهم و نامعلوم اما امیدی که در وجودمان لانه دارد و نهفته است، همچون جریانی سیال جاری است. باعث می‌شود تا برای فردای بهتری برای خود و عزیزان‌مان کوشش و تلاش نماییم و به عبارتی همانطور که نویسنده، خانم “آین رند” گفته، برای آینده‌مان بجنگیم.

در واقع این تلاشی که امروز برای آینده خود می‌کنیم، نویدبخش آینده‌ای درخشان است و از همین لحظه که اقدام به تلاش می‌کنیم، نوید مسرت‌بخش آن، زندگی امروزمان را هم شیرین می‌کند.

چون انسان با تلاش و کوششی که می‌کند و امیدی که دارد، بهترین‌ها را برای خودش رقم می‌زند و مسلم است که هر موفقیتی براحتی حاصل نمی‌شود بلکه نتیجه همه آن صبوری‌ها، گذشت‌ها، تلاش‌ها، مداومت‌ها و سختی‌ها باعث رشد و پیشرفت می‌شود و در واقع حس خوب بودن را به انسان می‌دهد که تو توانایی و می‌توانی بهترین‌ها را از آن خود نمایی.

این حس مفید بودن باعث می‌شود که امیدمان به آینده روزبه‌روز بیشتر شود و در ادامه این کوشش، پشتکار بیشتری به خرج دهیم چون می‌دانیم که لازمه رسیدن به آینده درخشان و موفقیت، اقدام و عمل کردن است.

آلبرت انیشتین می گوید:

“آدمی که هرگز اشتباهی نکرده،

یعنی دست به کار جدیدی نزده است.”

گاهی اوقات دست به انجام کاری نمی‌زنیم، مبادا شکست بخوریم. در حالی که اگر با خودمان رو راست باشیم و واقعا خواهان ایجاد تغییر مثبت در زندگی خود باشیم، باید قبول کنیم که شکست لازمه هر پیروزی و موفقیت خواهد بود.

وینستون چرچیل هم می گوید:

“موفقیت یعنی حرکت از شکستی به شکست دیگر،

بدون از دست دادن اشتیاق”

بیشتر اوقات بی‌انگیزه هستیم و نمی‌دانیم از کجا باید شروع کنیم و به همین منوال فرصت‌ها را از دست می‌دهیم اما چنانچه بدانیم که هر اقدامی ولو کوچک خودش محرکی است برای ایجاد انگیزه و اگر این سیکل را ادامه دهیم همین قدم های کوچک باعث پیشرفت‌های چشمگیری خواهد شد.

در واقع چهارچوب ذهنی خود را باید به این شکل طراحی کنیم:

اقدام  >> محرک  >> انگیزه >> اقدام >> محرک >> انگیزه و ادامه …

در صورتی که برای ایجاد هرگونه تغییر مهم در زندگی، انگیزه کافی نداریم کافی است کاری انجام دهیم، بازخورد (محرک)های حاصل از آن کار و اقدام (عمل) به ما انگیزه می‌دهد تا مجدد این روند تکرار شود و آنقدر ادامه یابد تا به موفقیت برسیم.

در واقع هر اقدام ساده باعث می‌شود که قدم‌های بعدی را راحت‌تر و آسان‌تر برداریم و با انرژی مضاعفی به کارمان برسیم.

و به مصداق این ضرب المثل قدیمی:

“کار نیکو کردن از پرکردن است.”

بنابراین، با کار مداوم، رفته رفته شکست بی‌اهمیت و کم‌رنگ می‌شود.

دقیقا مثل کار “نوشتن” است. گاهی حوصله نداریم و حتی ایده‌ای به ذهن‌مان نمی‌رسد که بنویسیم اما همان تمرین‌های روزانه‌نویسی یا تمرین ۵ دقیقه نوشتن و آزادنویسی، کمک می‌کنند که ایده‌های جدید به ذهن‌مان برسد و بیشتر اوقات آنقدر غرق نوشتن می‌شویم که گذشت زمان را متوجه نمی‌شویم.

پس در هر کاری مداومت لازم است. حتی اگر شکست بخوریم، نباید بترسیم بلکه باید با عزمی راسخ‌تر به کارمان ادامه دهیم و از شکست‌مان درس بیاموزیم و تجربه نماییم.

درصورتی که به خودمان اجازه شکست را بدهیم، همان شکست، ما را به جلو می‌برد، به ما کمک می‌کند تا کارها را به تعویق نیاندازیم و برای کار و وقت‌ خود ارزش بیشتری قائل شویم.

به قول “مارک منسون” در کتاب هنر ظریف بیخیالی،

“درون هر گلوله برفی بزرگ، گلوله برفی کوچکی نهفته است که حاصل غلتیدن است و باعث حرکت می‌شود.”

پس یاد بگیریم عمل‌گرا باشیم، هر عملی انگیزه‌ای است برای ادامه دادن، سعی کنیم خودمان منشاء حرکت خود باشیم و با عمل مثبتی که انجام می‌دهیم انگیزه بیشتری به خود بدهیم.

گاهی حتی لازم است روابط خود را بازبینی کنیم، اگر نیاز به اصلاح دارد، آنرا درست کنیم. به دیگران کمک کنیم، به حرف‌شان خوب گوش دهیم، برایشان وقت بگذاریم و کمک کنیم تا مشکل‌شان حل شود.

بنابراین، با داشتن معیار صحیح در زندگی، درهای موفقیت و راه رشد و پیشرفت را برای خود باز می‌نماییم.