اهمیت ارزیابی عملکرد روزانه در جهت رشد و توسعه فردی

خاطرم است زمانی که شاغل بودم، به عنوان کارشناس بخش منابع انسانی وظایفی عهده دار بودم که یکی از آن وظایف تهیه فرم های ارزیابی عملکرد بود برای سایر کارشناسان، مدیران و نیروهای بخش خدماتی و می بایست مطابق با استانداردی که برای سازمان تعریف شده بود و مطابق با شرح وظیفه هر سطح عملکردی سوالاتی طرح می شد و در قالب یک فرم به هر کدام از کارشناسان و مدیران تحویل داده می شد تا علاوه بر اینکه خودشان گزارش عملکرد خودشان را بنویسند و به سوالات پاسخ دهند، مدیران هر بخش هم می بایست نسبت به عملکرد کارمندان تابعه خود گزارش ارائه می دادند و این حجم اطلاعات را می بایست بررسی می کردیم و نمرات و امتیازات را روی نمودار می بردیم تا یک گزارش جامع از عملکرد ماهانه یا سالانه پرسنل در سازمان بدست آید و با شناسایی نقاط ضعف و قوت هر کدام از افراد سازمان نسبت به تغییر وضعیت آنها تصمیم گیری شود.

برخی از کارمندان عملکردشان خوب بود و لازم بود که ارتقا شغلی پیدا کنند و به تبع حقوقشان هم افزایش پیدا می کرد و برخی دیگر نیاز به اصلاح عملکرد داشتند و برایشان دوره های آموزشی تدارک دیده می شد و مجبور بودند که این دوره ها را بگذرانند و قاعدتا افزایش حقوق قابل توجهی نداشتند خلاصه این ارزیابی عملکرد طرحی بود که مدیران بتوانند سنجشی متناسب با نیاز سازمان داشته باشند حتی گاهی بواسطه این سنجش مجبور به تعدیل نیرو هم می شدند و حتی جایگزینی پرسنل از بخش های دیگر یا بهره مندی از افراد جدید الاستخدام .

از آنجایی که همه پرسنل سازمان می دانستند که این ارزیابی طی سال دو نوبت صورت می پذیرد، پس همیشه مراقب عملکرد خود بودند و سعی می کردند تا بهترین کار را ارائه نمایند.

به نظر می رسد این ارزیابی عملکرد تنها خاص سازمان ها و ادارات نیست، هر شخصی در طول زندگی شخصی خود لازم است که نسبت به عملکرد روزانه، ماهانه و سالانه خود متناسب به اهدافی که برای خود تعیین می کند، حساس باشد و بدقت آنرا ارزیابی نماید.

صرف اینکه شخص اهدافش را تعیین کند و بنویسد کافی نیست بلکه لازم است کارهایی را برای رسیدن به آن اهداف انجام دهد تا به کمال مطلوب برسد.

لازم است از خود بپرسیم: آیا اقداماتی که انجام می دهم، از اهدافم حمایت می کنند؟

اگر در طی روز نتوانیم از عهده انجام هدفهای روزانه خود بخوبی بربیاییم، این نگران کننده است چون بهمین منوال اگر پیش رویم به اهداف ماهانه و سالانه خود هم نمی توانیم برسیم.

پس چاره کار چیست؟

چاره کار این است که برنامه روزانه خود را به نحوی طرح کنیم و کارها را اولویت بندی نماییم تا بتوانیم به خوبی از عهده انجام آنها تا پایان روز برآییم.

در طول روز از خود بپرسیم:

مفیدترین کاری که در این لحظه می توانم انجام دهم که مرا به هدفم نزدیک تر کند، چیست؟

از تمرین پنج تا پنج دقیقه برای انجام کارهای روزانه خود استفاده نماییم.

برای اینکه بتوانیم به بهترین نحو از زمان و انرژی خود در طول روز استفاده نماییم باید نسبت به برخی از کارها “نه” بگوییم تا بتوانیم جدی تر نسبت به انجام کارهای با اولویت خود عمل نماییم.

برای مثال، کمتر از موبایل و اینترنت استفاده نماییم، پرسه زدن بی هدف در شبکه های اجتماعی و کانالهای خبری بی حاصل را کنار بگذاریم. کمتر سریال های ترکی را ببینیم و سعی کنیم بیشتر برای برنامه ها و اهداف خود وقت بگذاریم و متمرکز تر عمل نماییم.

سعی کنیم در پایان روز یک گزارش از عملکرد روزانه خود بنویسیم و برآورد کنیم که چقدر امروز در پرداختن به اهداف و برنامه های روزانه خود موفق بوده ایم و احیانا اگر لازم است بازنگری در برنامه تدوین شده داشته باشیم اقدامات لازم را انجام دهیم.

دارن هاردی در کتاب خود تحت عنوان “اثر مرکب” از برایان تریسی نقل می کند:

“افراد موفق اهداف کاملا روشنی دارند، آنها خود را به خوبی می شناسند، و می دانند چه می خواهند. این افراد خواسته خود را می نویسند و برای رسیدن به آن برنامه ریزی می کنند.”

“افراد ناموفق، اهداف خود را مانند تیله های سرگردان درون یک قوطی، در ذهن به هر طرف سوق می دهند و ما معتقدیم هدفی که نوشته نشده باشد صرفا یک رویا است. همه رویاهایی در سر دارند اما این رویاها مانند گلوله های بدون باروت است. زندگی بدون یک هدف نوشته شده مثل شلیک گلوله مشقی است و این همان نقطه شروع است.”

پس هر شب می توانیم با صرف کمی وقت نسبت به برنامه ریزی کارهای روز بعد خود اقدام نماییم.

لیستی از همه اهداف خود بنویسیم . سعی کنیم این اهداف کل زندگی را در بر بگیرد. در واقع برای موفقیت کل زندگی برنامه ریزی نماییم.

لازم است بین بخش هایی که در زندگی برایمان پراهمیت هستند، تعادل برقرار نماییم تا بتوانیم به همه امور خود در زمینه های مختلف (کسب و کار، امور مالی، بهداشت و سلامتی، امور معنوی، خانواده و روابط خویشاوندی و سبک زندگی) بخوبی رسیدگی نماییم.