فصل ۲ : تواضع، صداقت و ادب (طلسم تصا)
سوالاتی که می توانیم از خود بپرسیم:
- چرا باید دررفتارمان تواضع داشته باشیم؟
- چرا باید درگفتارمان صداقت داشته باشیم؟
- چرا باید در کردارمان ادب داشته باشیم؟
- چه می شود اگر در رفتارمان تواضع بیشتری داشته باشیم؟
- چه می شود اگر در گفتارمان صداقت بیشتری داشته باشیم؟
- چه می شود اگر در کردارمان ادب بیشتری داشته باشیم؟
- چگونه متواضع باشیم؟
- چگونه صادق باشیم؟
- چگونه مودب باشیم؟
- چگونه هنگام صحبت با دیگران، تواضع، صداقت و ادب داشته باشیم؟
فصل ۲ : طلسم تصا (تواضع، صداقت و ادب)
گاهی اوقات استفاده از کلمه ای در گفتار، یا یک نگاه مهربان، و رعایت احترام در کردار چنان معجزه ای در برقراری روابط صحیح انسانی ایجاد می نماید که به مثابه طلسم و جادو عمل می نماید و گویی آبی بر آتش ریخته و تمام دلخوری ها و آزردگی خاطر را از بین برده و موجبات صلح و دوستی را به ارمغان می آورد. همانطور که می دانیم پایه همه ی راستی ها، داشتن گفتار، پندار و کردار نیک است. زیرا آدمی بزرگ نمی شود مگر به وسیله فکرش، شریف نمی شود مگر به واسطه رفتارش و قابل احترام نمی گردد مگر به سبب اعمال نیک و مثبت اش.
داشتن تواضع و فروتنی به معنی خود کم بینی یا شکسته نفسی نیست بلکه از خشوع و بخشندگی آدمهای بزرگ نشات می گیرد. حتما شنیده اید که می گویند:
درخت هر چه پربارتر و سنگین تر ،افتاده تر.
داشتن صدافت با خود یعنی برای خود ارزش قایل بودن و دوست داشتن خود.
کسی که با خود و دیگران رو راست و صادق باشد دارای عزت نفس بیشتری است و برای خود و دیگران حرمت قایل است. در آن صورت است که نزد دیگران هم ارزشمندتر ،دوستنداشتنی تر و مورد اعتماد بیشترخواهد بود.
داشتن ادب یعنی رعایت احترام متقابل، داشتن عفت کلام، رعایت حقوق دیگران که باعث ایجاد حس همدلی، رفاقت، دوستی و پشتیبانی بیشتر بین آدمها می شود. رعایت “تصا” شما را فردی خوش برخورد، خوش رو، خونگرم و صمیمی می نمایاند و نزد دیگران محبوبیت بیشتری خواهید داشت.